In Awater, het tijdschrift van de Poëzieclub, is Een steen openvouwen verkozen tot een van de drie beste dichtbundels van 2017. 23 beroepslezers leverden hun lijstje favoriete bundels van 2017 in en daaruit werd een top-10 samengesteld. Marije Langelaar eindigde op 1 met Vonk en won daarmee de Awater Poëzieprijs (ze won eerder ook de Jan Campertprijs). Joost Baars komt op 2 met Binnenplaats; hij won in januari de VSB Poëzieprijs. Alexis de Roode staat op 3 met Een steen openvouwen. In het artikel prijzen Piet Gerbrandy, Vicky Francken, Merijn Schipper, Willem Thies en Myrte Leffring de bundel.

De 35e Nacht van de Poëzie heeft veel lof geoogst in de nabesprekingen. De voordracht van Alexis de Roode viel verschillende commentatoren op.

André van Dijk zegt in 8Weekly: “Nog zo’n hoogtepunt: de Utrechtse dichter Alexis de Roode komt met een bevlogen voordracht van zijn gedicht Schepping, week 2, waarin hij de mens centraal stelt om het werk van de Schepper in de tweede week naar zijn hand te zetten.” En hij citeert een stuk van het gedicht.

In DUIC zegt Marcel Gieling: “De lijst van voordragende dichters is te lang om hier op te noemen, maar dichters als Cees Nooteboom, Jan Boerstoel, Neeltje Maria Min, Simone Atangana Bekono en de humorvolle Alexis de Roode wil ik toch graag noemen.”

Maarten Praamstra zegt in TZUM: “Hoogtepunt van de Nacht is, voor mij, het blokje bestaande uit Alexis de Roode, Carmien Michels en Jaap Robben. De Roode dicht over de tweede week van de schepping waarin de mens de tuin van de wildernis scheidt en een homo-erotische ode aan Vladimir Poetin.”

De voordracht is na te kijken op NPO3 en VPRO Poëzie.

Op 2 november jl presenteerde Ronald Giphart een boek met verhalen en gedichten uit de kersverse UNESCO International City of Literature Utrecht, getiteld: Stad van zachte idioten – verhalen uit Utrecht. Giphart nam twee gedichten van Alexis de Roode in het boek op.

Op 30 november wordt het boek VOER – vaart maken met de voedseltransitie gepubliceerd, een boek over de verduurzaming van de voedselproductie in Nederland. Hierin is het gedicht ‘Schepping, week 2’ opgenomen.

Op 16 september 2017 trad Alexis de Roode op in de 35e Nacht van Poëzie, het grootste poëziefeest van het jaar, in Tivoli/Vredenburg. Het eerste gedicht dat hij voorlas, ‘Schepping, week 2’ is na te kijken op VPRO Boeken.

 De dichter stond eerder in 2007 op het podium, als laatste dichter in het oude Vredenburg, voordat de verbouwing tot “muziekpaleis” begon. Daarna was de Nacht zes jaar lang zwervende. Op 21 juni 2014, de zomerzonnewende, mocht Alexis de Roode bij het openingsfestival van TivoliVredenburg de terugkomst van de Nacht in een nieuw gebouw, in de oude grote zaal aankondigen. Dat werd dit gedicht. Op 16 september a.s. zal Alexis de Roode voor de 3e keer aantreden in de Nacht.

Een steen openvouwen heeft zijn zevende recensie gekregen, de eerste in België, in het online magazine Cutting Edge. Recensent Karel Alleene bespreekt kort enkele gedichten en concludeert: “De achterkaft meldt: ‘Een steen openvouwen herbergt de meest sardonische en lyrische gedichten die de Roode tot nu toe schreef’. Daar lijkt ons geen woord van gelogen.” De recensie is hier na te lezen. Inmiddels zijn ook een achtste en negende recensie verschenen, in Awater (Elske Jacobs) en in de nieuwsbrief van Athenaeum (Maarten Buser). Beide zijn kritischer over de bundel, die ze te expliciet vinden. “De bundel prikkelt én ergert me”, laat Maarten Buser weten op Twitter. In het juninummer van Awater wordt de bundel gekozen tot favoriet van de afgelopen maanden door redactielid Myrte Leffring in de rubriek ‘Keuze van de redactie’.

Hans van Willigenburg heeft een lovende recensie over ‘Een steen openvouwen’ geschreven voor The Post Online waarin hij signaleert dat de gedichten in de bundel vaak fungeren ‘als verdelger van illusies’. Hij zegt onder meer: ‘(…) de kracht van poëzie – en zeker ook van deze poëzie – is dat het gordijnen openschuift die in de kranten gesloten blijven.’ Het oordeel valt positief uit: ‘Als het verleidelijk is veel uit een bundel te citeren, en dat is het in dit geval, wijst zoiets meestal op kwaliteit en een zekere vorm van meeslependheid.’ De recensie in TPO is de zesde recensie die over de bundel verscheen.

De hele recensie is hier na te lezen.

Piet Gerbrandy bespreekt deze maand ‘Een steen openvouwen’ in De Groene Amsterdammer. Gerbrandy begint zijn bespreking met de introductie van een sleutelbegrip voor de beoordeling van kunst, dat, zoals hij aangeeft, genre-overstijgend is: trefzekerheid. Hij wijst net als eerder Dieuwertje Mertens in Het Parool o.a. op het belang van compositie en context in de bundel, waardoor bepaalde gedichten, die over het randje dreigen te gaan, alsnog aan boord worden getrokken. Zoals Gerbrandy over het gedicht ‘Scotty’ schrijft: “dit lijkt iedere subtiliteit te ontberen, maar dankzij de context werkt het genadeloos”. Het lijkt erop dat deze bundel niet vanzelfsprekend in het genre poëzie valt waar Gerbrandy van houdt, maar hem desondanks erg aanspreekt. “Of het nu komt doordat Alexis de Roode een nieuw terrein heeft aangeboord of doordat zijn dichterschap gewoon gerijpt is, in elk geval is ‘Een steen openvouwen’, zijn vierde bundel, een wonder van trefzekerheid.” En passant ontsleutelt Gerbrandy in een handomdraai ook een van de minst toegankelijke gedichten van de bundel, het titelgedicht – zoiets is de man toevertrouwd.

In Meander staat een interview met Alexis de Roode, over goed & kwaad, engagement in de poëzie, het hoe en waarom van bepaalde gedichten en natuurlijk het gouwe ouwe “hoe lang doe je nu over zo’n gedicht”. Een quote: ‘Poëtisch engagement is wat mij betreft een contradictio in terminis, die hoogstens een magische betekenis heeft, en daarom alleen maar kan leiden tot begripsverwarring. Politici, zorgverleners, politiemensen, maatschappelijk werkers zijn geëngageerd. Die maken hun handen vuil in hun feilbaar streven om de wereld te verbeteren.’

Bij het interview staan ook 4 gedichten afgedrukt. En de vijfde bundel wordt alvast aangekondigd. Lees het hele interview hier.

De sterren staan gunstig. Na vier sterren in het Parool en twee positieve besprekingen in Trouw en Meander, nu ook vier sterren in Haarlems Dagblad, Noordhollands Dagblad, Leidsch Dagblad en De Gooi- en Eemlander, waar recensent Eric Kok de bundel bespreekt. De recensent signaleert veel ironie, die soms over de kop slaat, en soms omslaat in giftigheid.

Op 1 april verscheen een positieve recensie van ‘Een steen openvouwen’ in Trouw, in een spread met het gedicht ‘Politeia’. Janita Monna raakt ontroerd. Net als Dieuwertje Mertens in het Parool signaleert ze dat de bundel de grens opzoekt van wat poëtisch nog acceptabel is. ‘De Roode is ironisch en venijnig, op de rand van de goede smaak’.